కృష్ణప్రియం

*** శ్రీ రామ ***

మీకు పారిస్ ట్రిప్ కి వెళ్ళాలనుందా.. అయితే టికెట్లు కొనుక్కుని, హొటెల్స్ బుక్ చేస్కుని, వస్తున్నాం అని లవంగం గారికి ఫొన్ చేసేసి.... బొల్డు డబ్బులు, సమయం ఖర్చు పెట్టి పారిస్ వెళ్ళక్కర్లేదు. ఇప్పుడు దానికొ షార్ట్ కట్ ఉంది. కృష్ణప్రియ గారి 'పారిస్ వెళ్ళండి కానీ..' పోస్ట్ చదివితే మీకు నిజంగా పారిస్ వెళ్ళి తిరిగేసిన అనుభూతి గ్యారెంటీ :) 

ఇప్పుడు సడన్ గా కృష్ణప్రియ గారిని తలచుకుంటున్నానేంటా అని అనుకుంటున్నారా... అయితే మీకు తెలిసున్న విషయాలే అనిపించినా పొస్ట్ పూర్తిగా చదవాల్సిందే.


మన ఫ్రెండ్ ఎవరన్నా సెల్ ఫొన్ పొగొట్టుకుంటే అయ్యో అని బాధపడతాం. అదే ఈవిడ పొగొట్టుకున్నప్పుడు బొల్డు సంతొషించాం... ఎందుకంటే మరి ఆ ఫోనే పోకపోయుంటే 'చేజారిన మంత్రదండం' అనే ఒక మంచి పోస్ట్ మిస్సయ్యే వాళ్ళం కదా :D


'పెద్దయ్యాక నేను..' అంటూ మనల్ని చిటికెన వేలు పట్టుకుని ఉన్నపళంగా చిన్నప్పటి రోజుల్లోకి తీస్కెళ్ళిపోయినా, 'ఫోటోలు నిక్షిప్తపరచలేని అనుభూతి' అంటూ మన జీవితంలోని అమూల్యమైన అనుభూతుల్ని గుర్తుకొచ్చేలా చేసినా, 'పిన్ని పెళ్ళి, పిన్ని కొడుకు పెళ్ళి' అంటూ అప్పటికీ ఇప్పటికీ పెళ్ళి వేడుకలు మారిపోయిన వైనాన్ని గుర్తు చేసినా, స్కూటర్ సాహసాలైనా, 'హాయిగా హాల్లో సినిమా' చూడటం గురించి చెప్పినా, తనకి 'పాటలు రావని' చెప్పినా, 'బరువూ బాధ్యత'ని గుర్తు చేసినా... ఇలా ఏ కబుర్లైనా గానీ మనల్ని కూడా తన కూడా తిప్పుతూ చూపించినంత ఆసక్తికరంగా రాయడంలో మన కృష్ణప్రియ గారిది అందె వేసిన చేయి. :)


మీకు తెలుసో లేదో.. ఆవిడకి బోల్డు అదృష్టం కలిసొచ్చి ఒకసారి లక్కీ డ్రాలో అరకేజీ వెండి గెల్చుకున్నారు. అప్పుడు అందరికి ఇచ్చి మనకి మాత్రం పార్టీ ఇవ్వకుండా పెద్ద హ్యాండిచ్చారు. 

అసలు కృష్ణ ప్రియ గారి డైరీలో మిగతా పోస్టులన్నీ ఒక ఎత్తైతే 'గేటెడ్ కమ్యూనిటీ కథలు' మాత్రం మరొక ఎత్తు.. అవన్నీ చదువుతుంటే అర్జెంటుగా మనం కూడా ఏదో ఒక గేటెడ్ కమ్యూనిటీ చూసుకుని, అసలు వీలైతే 'పెసిడెంటు గారి పెళ్ళాం' గారి రికమండేషన్ తో వాళ్ళ గేటెడ్ కమ్యూనిటీ లోనే ఒక ఇల్లు వెతుక్కుని సెటిల్ అయిపోదాం అనుకుంటారు. అసలు వాళ్ళ గేటెడ్ కమ్యూనిటీలో జరిగే దీపావళి, చబ్బీస్ జనవరి వేడుకల కోసమైనా వెంటనే వెళ్ళిపోవాల్సిందే అనిపిస్తుంది మనకి. అలాగే మనకెప్పుడైనా 'ఓ కప్పు చక్కర' అవసరమైతేనో, మనలో దాగున్న 'సామాజిక స్పృహ'ని మేల్కొల్పడానికైనా గానీ మన కృష్ణప్రియ గారు సదా మనకి అందుబాటులో ఉంటారు కాబట్టి మనం వాళ్ళ గేటెడ్ కమ్యూనిటీలో చేరిపోడానికి అట్టే అలొచించనక్కర్లేదు. అప్పుడు మనం కూడా ఎంచక్కా కొత్త బిచ్చగాడు పొద్దెరగడన్నట్టు పండగ చేస్కోవచ్చు. :)  ఇవన్నీ చదివాక మీరు క్రిష్ణప్రియ గారి పక్కిల్లే కావాలి అనుకునే ఉంటారు కానీ పాపం మీ బ్యాడ్‌లక్. కార్నర్ లొ ఉండే వాళ్ళ ఇంటికి పక్కనుండే ఇల్లు నేను అల్రేడీ రిజర్వ్ చేసేసుకున్నాను కాబట్టి.

'ఉప్మాయణం' గురించి గొప్పగా చేప్పేసి మనల్ని ఉప్మా ప్రియుల్ని చేసేయ్యడమే కాదు... తనే కనిపెట్టిన కొత్త రెసిపీ, మన బ్లాగ్లోకంలోనే అత్యంత రుచికరమైన పదార్ధం అయినటువంటి టల్లోస్ రుచి చూడకుండా ఆవిడ బ్లాగ్ గడప దాటి బయటికి రాలేమంటే నమ్మాలి మీరు :) మరి బ్లాగులొకం లొ  అత్యంత రుచికరమైన పదార్ధం నా చుంబరస్కా అని నాకు గట్టి నమ్మకం. మరేమో అక్కడే మాకు ఈగో క్లాషేస్ వచ్చాయన్నమాట. అప్పుడు చుంబరస్కా మీద పేటెంట్ హక్కుల గురించి ఒకరి మీద ఒకరు కేసులు వేసుకుందాం అనుకున్నాం కానీ మా లాయర్ (ఇద్దరికి ఒక్కరే లాయర్) ఫీజు ఎక్కువ అడిగాడని అలిగి ఫైనల్ గా మేము ఒక అండర్స్టాండింగ్ కి వచ్చి చుంబరస్కాటల్లోస్ అనే కొత్త రెసిపి కనిపెట్టాం :-) ఈ పొస్ట్ ఆఖర్లొ  చూడండి.

ఇహ కృష్ణప్రియ గారు చెప్పే ఆఫీసు కబుర్లు భలే సరదాగా ఉంటాయి.. 'సింగం, మల్లెపూలూ బార్డర్ సమస్యా' అని చెప్పినా, 'బాసూ బీరకాయ పచ్చడి' గురించి చెప్పినా, అది కేవలం 'ఊర్వశి క్రిష్ణప్రియ'లా నటించగలిగే మన కృష్ణప్రియ గారికే సాధ్యం. 


ప్రతీ ఒక్కరం ఎంతో కొంత తీవ్రంగానే ఆలోచించే క్లిష్టమైన విషయాలని కృష్ణప్రియ గారు తేలికగా అర్థమయ్యేలా వివరంగా, విశ్లేషణాత్మకంగా చర్చిస్తారు.. ఉదాహరణకి 'ఇంకా సాఫ్ట్ వేర్ ఇంజనీరేనా? పాపం!!' అంటూ ఆడవాళ్ళు కెరీర్, పర్సనల్ లైఫ్ బ్యాలన్స్ చేస్కోడం గురించి రాసిన పోస్ట్, 'NRI నుండి పక్కా ఇండియన్ గా మారడం..' అంటూ అమెరికా నుంచి ఇండియాకి వెనక్కి వెళ్ళి ఉండటంలో సాధక బాధకాల్ని చెప్పడంలో, 'ప్రియ కొడుకు IIT' అనే పోస్టులో తెలిసో తెలీకుండానో మనందరం చదువుల రూపంలో పిల్లలపై పెడుతున్న అధిక ఒత్తిడి గురించి, పిల్లలని దత్తత తీస్కునే సందర్భాల్లో ఆయా వ్యక్తుల వెనక దాగుండే రకరకాల పరిస్థితులూ, ఎమోషన్స్ గురించి 'మనసా వాచా కర్మణా దత్తతకి సిద్ధం?' అనే పోస్టులో చెప్పినా.. ప్రతీసారీ విషయం ఏదైనా గానీ మనల్ని కాసేపన్నా ఆలోచనలో పడేస్తాయి కృష్ణప్రియ గారి టపాలు.

అప్పుడప్పుడూ 'అంబిగేశ్వరి-శ్రీనివాసోపాఖ్యానం' అంటూ హృద్యమైన ప్రేమకథని చెప్పినా, 'నారాయణరెడ్డి' గారి గురించి స్పూర్తివంతమైన కబుర్లు చెప్పినా, 'జాతస్య మరణం ధృవం', 'గుండె ఊసులు' లాంటి జీవితానుభవాల పాఠాలు చెప్పినా,  'ఓ పనైపోయింది బాబూ', 'చదువుకుంటారా లేదా', 'మళ్ళీ మొదలు!', 'వింటే భారతమే వినాలంటూ' అమాయకత్వం, చిలిపితనం కలబోసిన పిల్లల సరదా కబుర్లని మన కళ్ళకి కట్టినట్టు చూపించినా మనం కృష్ణప్రియ గారి బ్లాగులోనే తిష్ట వేసుకు కూర్చుని అలా చదువుకుంటూ ఉండిపోవల్సిందే.

కృష్ణప్రియ గారి  డైరీలోకి ప్రయాణం చాలా (exciting) ఆసక్తికరంగా ఉంటుందని ఈ పాటికే మీరు ఎక్స్పీరియన్స్ చేసి ఉంటారు. అన్నట్టు, 'మీరూ ఎక్స్పీరియన్స్ చేసే ఉంటారు...' అని ఆవిడ ఒక సరదా పోస్ట్ రాసారు. అలాగే, మన కృష్ణప్రియ గారి డైరీలోకి ఒకసారి తొంగి చూస్తే అప్పుడప్పుడూ తను ఒక రోజంతా ఎలా గడుపుతుంటారో కూడా తెల్సుకోవడం చాలా సరదాగా ఉంటుంది.

మొన్నామధ్య ఒకసారి  కృష్ణప్రియ గారి బ్లాగు పుట్టినరోజు సందర్భంగా నిర్వోష్ఠ్య బ్లాగాయణం.. అంటూ తన బ్లాగు ప్రస్థానాన్ని ఒక సంక్లిష్టమైన సాహితీ ప్రక్రియలో అలవోకగా రాసి ఆశ్చర్యపరిచారు. 

అర్జెంట్ గా అత్యుత్తమ సలహాలు కావాలా అయితే.. అత్యుత్తమమైన సలహాల కోసం సంప్రదించండి.. కృష్ణప్రియ గారి బ్లాగ్..

తను ఎంచుకునే అంశం ఏదైనా సరే చాలా సులువుగా, సరదాగా మనల్ని పక్కన కూర్చోబెట్టుకుని 'అనగనగా..' అంటూ కథలు చెప్పినంత ఆసక్తికరంగా చెప్పడం, ఎంత పెద్ద పోస్ట్ అయినా సరే ఆపకుండా చదివించి చివరికొచ్చేసరికి 'అరే.. అప్పుడే అయిపోయిందా!' అనిపించేలాగా రాయడం మన కృష్ణప్రియ గారికే సొంతం. అసలిక్కడ నేను రాసింది గోరంత... పూర్తిగా రాయాలంటే కొండంత.... కాదంటారా :)

ఇక అసలు విషయం ...కృష్ణప్రియ గారికి అసలింత టాలెంట్ ఎలా వచ్చిందో తెల్సా .. మా గోదావరి జిల్లాలో పుట్టడం వల్లే :) :) అవిడ ఖమ్మం బిడ్డ అని చెప్పుకుంటారు కానీ.. పుట్టింది తూగొ లొ కాబట్టి కచ్చితంగా గొదావరి బిడ్డే :-) :-)

ఇక ఆంద్రుల అభిమాన బ్లాగర్ అయిన కృష్ణప్రియ గారిని ఈ రోజు ప్రత్యేకంగా తలచుకొవడానికి ఒక కారణం ఉంది. ఈ రోజు (జూలై 17) ఆవిడ పుట్టిన రొజు. శతావధానం చేసినట్టు ఇన్నేసి రకరకాల టపాలు రాసి మనల్ని అలరిస్తున్న బహుముఖ ప్రజ్ఞాశాలి అయినటువంటి మన కృష్ణప్రియ గారు ఇంకా బొల్డు మంచి మంచి  పోస్టులు రాస్తూ మనల్ని ఇలాగే అలరిస్తారని ఆశిస్తూ.. 

కృష్ణప్రియ గారికి హృదయపూర్వక పుట్టినరోజు శుభాకాంక్షలు 

కృష్ణప్రియ గారూ..

మీ పుట్టినరోజు సందర్భంగా మేం స్వయంగా దగ్గరుండి అత్యంత మధురమైన పదార్ధం చుంబరస్కా ఓ పది టన్నులు చేయించాం. అందరికీ పంచి పెట్టడంతో పాటు మీరూ తినండి వచ్చి.. :)

 - మంచు 

ఎంతొ విలువైన తన సమయం వెచ్చించి ఈ పొస్ట్ రాయడానికి సహకారం అందించిన మధురవాణి గారికి బొల్డు బొల్డు థాంక్స్ లు ....

నేను లెజెండ్ కాదా ?

*** శ్రీ  రామ ***

"అలా మంచు గారు బ్లాగుల్లో ఫేమస్ అయిపోయి అంతర్జాతీయ తెలుగు బ్లాగ్ legend అవార్డ్ తెచ్చేసుకుంటారు. ఇంకప్పుడు ఆయన బడాయి భరించలేక చావాలి అందరూ.. ఈ బ్లాగ్లోకం భవిష్యత్తు అంధకారం అయిపోతుంది " 

ఆ కామెంట్ ఇక్కడ వ్రాయబడింది ... ఈ కామెంట్ చూడగానే మీకో ప్రసంగం గుర్తొచ్చుండాలి. ఇంకా గుర్తురాకపోతే ఇవి చూడండి: పార్ట్ -1 ,  పార్ట్ -2 . అలాంటి చారిత్రాత్మక అవమానం ఇప్పుడు నాకూ జరిగింది.

అందుకే  నా ప్రసంగం వినండి. 

--------------------------------

మొన్న మధురవాణి గారు రాసిన బజ్ పోస్ట్ చదివి పప్పు శ్రీనివాసరావు గారడిగారు. నీ బ్లాగ్ వయసెంతా అని. ఇరవై నెలలు అన్నాను. ఆవేశం ....  బ్లాగర్లకి, బజ్జర్లకి నమస్కారం. నాలుగు సంవత్సరాల ఆన్లైన్ జీవితం. ఒక సంవత్సరంన్నర పాటు బ్లాగర్ గా, అర్ధసంవత్సరం పాటు బజ్జర్ గా.  అంటే ఎనిమిది సంవత్సరాల బ్లాగర్.కాం ప్రయాణం లో రెండు సంవత్సరాల బ్లాగు జీవితం నాది. అసలు నేను ఎవరూ, ఎక్కడ వాడిని, ఎలా వచ్చానో చెప్పాలి. ఎన్నో ఆటుపోట్లు.  బ్లాగు మూసుకునే దశ వరకూ వచ్చి వెళ్ళిన సంధర్భాలూ ఉన్నాయి. క్లుప్తంగా ఒక్కమాటలో చెప్పాలంటే సాధ్యం కాదు ఎందుకంటే this is the stage to tell who I am, what am I. 

కూడలి మరియూ జల్లెడ అగ్రిగేటర్లలో ఒక చిన్న లింక్. అక్కడ క్లిక్ చేసి వెళితే  "నా ప్రపంచం" అన్న బ్లాగు, కామెంట్ల సెక్షన్ నిండా బోల్డు కామెంట్లు... మధ్యలో చిన్న కామెంట్ నాది.  అప్పటికే నా ఫ్రెండ్ ఒకడు కూడలిలో కొన్ని బ్లాగులు రాసుకుంటూ ఉండేవారు. నేను తెలుగు బ్లాగులు చదవడం మొదలెట్టిన రోజుల్లో మా ఫ్రెండన్నాడు... రేయ్ నువ్వు కూడా ఒక బ్లాగ్ పెట్టుకోరా ఇద్దరం కలిసి రాసుకోవచ్చని.... నేను వినలేదు. సరే మిగతా కొంత మంది స్నేహితుల  ప్రోద్బలంతో బ్లాగు పెట్టడం, కొన్ని కామెంట్లు రావడంతో కూడలిలొ, జల్లెడలో చేరటం జరిగింది. అక్కడే కార్తీక్ ఇంద్రకంటి గారు పరిచయం అవ్వడం.  నాగప్రసాద్ గారు పరిచయం అవ్వడం. మన కత పవన్ గారు పరిచయం అవ్వడం జరిగింది. అక్కడే నాకు బ్లాగర్ గా జన్మను ప్రసాదించిన నేస్తం గారు పరిచయం అయ్యారు. నేను రాస్తున్న బ్లాగ్ కి శ్రావ్య గారు రెగ్యులర్ విజిటర్. మనం అనుకుంటాం.... మన బ్లాగ్ టెంప్లేట్ కి ఏ HTML కోడూ అక్కరలేదూ అననుకుంటాం. కనీసం బ్లాగర్‌కి లేఖిని సహాయం అన్నాకావాలి తప్పుల్లేకుండా రాసుకోవడానికి. కామెంట్ బాక్స్ లో వర్డ్ వెరిఫికేషన్ తీసేయ్యమన్నా, డార్క్ బ్యాక్గ్రవుండ్ మీద లైట్ అక్షరాలూ కళ్ళనొప్పి తెప్పిస్తున్నాయ్ తీసెయ్ అన్నా, కామెంట్ మోడరేషన్ పెట్టుకోమన్నా... అంతా ఈ స్నేహితులే. 

ఆరు మాసాలు రాసాక చూసుకుంటే పది పోస్ట్లకి మొత్తం కామెంట్లు 30 ఉన్నాయి...  అదేంటి మరీ ఆరునెలలకి  30 కామెంట్లేనా అన్నా..... ఏం ? రోజూ డజన్ల కొద్ది పక్కోళ్ళ బ్లాగులు చదువుతావ్ ?  వాళ్ళ బ్లాగుల్లో నువ్వెన్ని సార్లు కామెంట్లు పెట్టావు. పక్కోళ్ళ బ్లాగులో కామెంట్లు పెట్టకపోతే స్టార్ బ్లాగర్ కి కూడా అన్ని కామెంట్లు రావు అన్నారు. నువ్వేమన్నా కెలుకుడు రాతలు రాస్తున్నావా? అని అడిగారు... నా బ్లాగులో రాయడం లేదు సార్ అన్నా... కనీసం అమ్మాయి పేరుతో రాస్తున్నావా....  లేదు సార్ అన్నా.. అందుకే ముప్పై కామెంట్లే వచ్చాయ్ అన్నారు. 

అలా ప్రారంభమైంది నా బ్లాగు జీవితం. బ్లాగు తెరిచానని తెలిసి మలక్పేట్ రౌడి గారు కలవమన్నారని కబురు చేశారు. సరే అని జిటాక్ లో పింగ్ చేసాను. ఆయిన ఆన్లైన్ లో లేరు. టెస్ట్ చేసారు.. పాసయ్యాను. అక్కడ శరత్ గారు ఆ కుర్రవాడెవడో మంచి కత్తి కెలుక్ లా ఉన్నాడు .. రాత కూడా పదునుగా ఉంది  .. కామెంట్లకి పనికొస్తాడేమో అని నన్ను రికమండ్ చెయ్యటం, నన్ను మలక్పేట్ గారు వాళ్ళ క్లేబాస లోకి తీసుకోవటం జరిగిపోయింది. ఆ శరత్ నాకు తెలియదు, నేనెవరో ఆ శరత్ కి తెలియదు. ఎన్ని కామెంట్లు రాసి  తీర్చుకోవాలి ఆ శరత్ రుణం. మొదట్లో నా పేరు అనామకుడు.... తెలుగు బ్లాగుల్లో మొదటి కామెంట్ అనానిమస్ గా పెట్టానని ఆ పేరు పెట్టారు. అంతే తిన్నగా బ్లాగర్. కాం కి వెళ్లాను. ఇక నుండి నాపేరు 'మంచు' అని చెప్పి ప్రొఫైల్ మార్చి నా బ్లాగ్ జీవితం మొదలు పెట్టాను.

ఆ రోజు నుండి ఒక కామెంటర్ గా, ఒక బ్లాగర్ గా, ఒక బజ్జర్ గా, ఒక అనానిమస్ గా, ఒక అగ్రిగేటర్ టీం మెంబర్ గా ... క్లేబాసలో కామెంట్లు ఎలా రాయాలో నన్నే కెలికి మరీ రాయించాడు నా గురువు మలక్పేట్ ....ఈ రోజు ద గ్రేట్ భాస్కర్ రామరాజు గారు తరువాత బజ్లో అన్ని పోస్ట్లు  రాయగలుగుతున్నానంటే that credit goes to the great man, the greatest man, the legend, legendary, greatest man in world , బ్లాగర్ అన్న పదానికే అర్ధం తీసుకొచ్చిన మనిషి ,  ప్రపంచ బ్లాగ్ చరిత్రలో గ్రేట్ మాన్ మలక్పేట్ చలవే.... నా మంచికీ  చెడ్డకూ..... 
 

చివరిగా, మొన్న ఆలమూరు సౌమ్య గారన్నారు. ఈ మద్య మీ పోస్ట్లో కామెంట్లు ఎందుకు రావడం లేదు అని.  ఎందుకంటే you are not a  బ్లాగ్ లెజెండ్,  నువ్వు బ్లాగుల్లో  లెజెండ్ వి కాదు. నువ్వో సెలెబ్రిటివీ అన్నారు.  ఈ బ్లాగు ముఖంగా నేను అందరినీ అడగాలనుకుంది ఏంటంటే .... అసలు బ్లాగు లెజెండ్ అంటే ఏంటి ? బ్లాగు సెలెబ్రిటి అంటే ఏంటి ? అని .... ఒక పోస్ట్ వేసి 'బ్లాగ్ లెజండరీ అంటే బ్లాగ్ మొదలెట్టిన ఇన్నాళ్ళకు మీకు ఇన్ని ఫిక్సెడ్ కామెంట్లోస్తాయని, బ్లాగ్ సెలెబ్రిటి అయితే ఇన్నోస్తాయి' అని రాయండి....

నేననుకున్నాను మన తెలుగు బ్లాగుల్లో ఆక్టివ్ గా రాసేవాళ్ళలో అనానిమస్ల నుండి కూడా అప్రిషియేషన్ కామెంట్స్ వచ్చేది నాకే,  అది లెజెండ్రికాదా ?

సరదాగా రాసిన పోస్ట్ కే యాబై కామెంట్స్ వచ్చాయి అది లెజెండ్రీ కాదా? 

ప్రాంతాలకతీతం గా, సబ్జెక్ట్ ఏదయినా రోజుకి కనీసం పది కామెంట్స్ పెడతా అది లెజెండ్రీ కాదా ? 

బజ్జులో పోస్ట్ వేస్తే మినిమం పది లైకులు వస్తాయి...  అది లెజెండ్రీ కాదా ? 

బ్లాగులో పాతిక మంది, బజ్జులో నూట పాతిక  ఫాలోవర్స్ సంపాదించా అది లెజెండ్రీ కాదా ? 

సంచిలో మంచు, మంచు చెప్తే వినాలి అంటూ బజ్జులో మంచు ని  తలచుకోని రోజు ఉన్నాదండీ ?.... అది లెజెండరీ కాదా?

వేణు శ్రీకాంత్ గారు, లెజెండ్రి కాదా ? చెప్పండీ ? వేణు శ్రీకాంత్  గారు లెజెండ్రి కాదా ? వేణు శ్రీకాంత్ గారి బ్లాగ్ విజిట్ చేసారు... ఓ నాలుగూ కామెంట్లు మాత్రమే రాసారు. పుట్టిన రోజు శుభాకాంక్షలు చెప్పారు.  ఫేస్ బుక్ లో కొన్ని వందల కామెంట్లు వస్తాయి వేణు శ్రీకాంత్ గారికి. మరి ఇది న్యాయమా ? 
 
మరి కృష్ణ ప్రియ గారు....  మనందరి అభిమాన బ్లాగర్ ..... నా అక్క కృష్ణ ప్రియ గారు ... ఆవిడ బ్లాగ్ లో ఒక మంచి పోస్ట్ వేస్తే ... ఆ బ్లాగ్ పోస్ట్ కి లింక్ బజ్జ్ లో ఇవ్వడానికీ ఆలోచిస్తారటండీ ? ఆవిడ బజ్ పోస్ట్ రీషేర్ చేద్దామా వద్దా అని అలోచిస్తారటండీ....  Yes I will ask all these questions because blogger.com is not for one body. ఒక్కరిది కాదు ఈ గూగిల్ బజ్. ఎంతో మంది పోస్ట్లు వేస్తేనే మాలిక వృద్ది చెందుతుంది. 

మన ఒంగోల్ శీను గారు ఫేమస్ బ్రాహ్మీ ఫ్యాన్, బ్రాహ్మీ మీద ఒక పోస్ట్ వేస్తే మూడు వందల మంది రీషేర్ చేసారు ... ఆయనకిచ్చారండి లెజెండ్ స్టేటస్ ? మన ప్రవీణ్ శర్మ గారు... తెల్లవారుజామున మూడు గంటలకి లేచి పోస్ట్లు రాస్తారు...... తలతోక లేకుండా రోజుకి వంద కామెంట్లు రాస్తారు... ఆయనా లెజెండరీ కాదు... వాడిక్కడే ఎక్కడో ఉన్నాడు రాజ్ కుమార్ గాడు.... వాడొక ఫోటోగ్రాఫ్ బ్లాగర్  గా హిట్టూ, పంచ్ బ్లాగర్ గా హిట్టూ,  కామెడి బజ్జర్  గా హిట్టూ వాడికీ ఇవ్వలేదు కనీసం సెలబ్రిటి స్టాటస్... 

ఇలా ఎంతో మందిని చూసి నా బ్లాగ్ లో కామెంట్లు రాలేదని అడుగుతామా ? రీడర్ల ఆశీస్సులుండాలి, బ్లాగ్ కి మంచి పేరు రావాలి, పదిమందికి ఉపయోగపడాలి..  ఈ కామెంట్లు నాకు అక్కరలేదూ అనుకున్నాను. బ్లాగామ తల్లి సేవే చాలనుకున్నా....

మై డియర్  ఫ్రండ్స్, భగవంతుడు ఉన్నాడు. మళ్ళీ మాలిక నెక్స్ట్ రిలీజ్ కి ఉంటామొ లేదో తెలియదు. నిత్యం సన్నిహితో బ్లాగ్ క్రాష్ కర్తవ్యో ధర్మ సంగ్రహ:  అన్నారు పెద్దలు.  ప్రతీ క్షణం గూగిల్ సర్వర్ ఓవర్ లోడ్ అవుతూ ఉంటుంది ..  ఎప్పుడు బ్లాగర్.కాం క్రాష్ అయ్యి మన పోస్ట్లన్నీ పోతాయో తెలీదు. 

బ్లాగర్స్ నా మనసులో ఉన్నది చెప్పాను...  ఏదేమైనా ఈ రోజు నా బ్లాగ్ కి , నా బజ్జ్ కి , నా చేతికి ఇలా ఏదో ఒకటి రాయాలన్న దురద పుట్టడానికి  కారణం అయిన ప్రతి ఒక్కరికీ నమస్కారాలు తెలియచేసుకుఉంటూ సెలవు తీసుకుంటాను.


నేను బ్లాగ్ లెజెండ్ ని కాదా ? మీరే చెప్పండి...

- మంచు

ఈ పోస్ట్ కేవలం సరదాగా రాసింది. ఈ పోస్ట్ లో ఉదహరించిన బ్లాగర్లు అందరూ నాకు మంచి స్నేహితులు కాబట్టి వాళ్ళ పేర్లు డైరెక్ట్ గా రాయడం జరిగింది.